Sei Shōnagon (ok. 965 – ok. 1024) – japońska pisarka i dama dworu, służyła cesarzowej Teishi (Sadako) w ostatnim dziesięcioleciu X wieku (okres Heian). Twórczyni gatunku literackiego, zwanego po japońsku zuihitsu (‘podług pędzla’), formy piśmiennictwa odpowiadającej sylwie (silva rerum). Znana głównie dzięki swojemu dziennikowi Zapiski spod wezgłowia, w którym umeiszczała opowiadania, szkice i swoje spostrzeżenia na temat otaczającego ją świata.Zaliczana do Trzydziestu Sześciu Mistrzyń Poezji.