Shigeru Mizuki

Shigeru Mizuki to urodzony w 1922 roku w Osace japoński historyk i mangaka. Jego nazwisko pochodzi od nazwy restauracji, której prowadzeniem finansował swoją działalność artystyczną w okresie pracy nad ilustracjami do kamishibai, czyli japońskiego teatru ulicznego, w którym opowiadający ilustruje swoje narracje przygotowanymi wcześniej grafikami.

Największą popularność przyniosło mu stworzenie historii o yōkai, czyli stworach podobnych do duchów czy goblinów, w serii GeGeGe no Kitarō (ゲゲゲの鬼太郎). Jednak Mizuki poświęcił znaczną część swoich prac doświadczeniom z wojny na Pacyfiku, kiedy w 1942 roku został wcielony do armii japońskiej i wysłany na teren Papui Nowej Gwinei. Podczas nalotu wojsk aliantów, wybuch pozbawił Mizukiego dominującej, lewej ręki. Jako niski stopniem rekrut i pacyfista, narażony był na ciągłą przemoc ze strony przełożonych, a po śmierci pozostałych członków jego oddziału, naciskano na Mizukiego aby popełnił samobójstwo albo w inny sposób doprowadził do swojej śmierci. Mimo dehumanizujących doświadczeń, Shigeru Mizuki nawiązał relacje z lokalnymi mieszkańcami Papui Nowej Gwinei i przetrwał wojnę, aby poźniej zostać legendą japońskiej sztuki rysunkowej. W swojej serii Shōwa, wydanej po angielsku w czterech tomach, szczerze i przejmująco opisuje realia wojny. Rozważania nad istotą zmian politycznych, które doprowadziły do wybuchu drugiej wojny światowej, zawarł w rysunkowej biografii Adolfa Hitlera.