Wang Xiaobo (1952-1997) – pisarz urodzony w Pekinie, nazywany “czarnym koniem” literatury chińskiej. W 1968 roku, podczas rewolucji kulturalnej został zesłany na wieś do prowincji Junnan jako przedstawiciel „młodzieży inteligenckiej”, a następnie do prowincji Szantung. W 1972 roku wrócił do Pekinu i ukończył studia ekonomiczne na Chińskim Uniwersytecie Ludowym, później kontynuował edukację na Uniwersytecie w Pittsburgu. W Pekinie wykładał na wydziale nauk społecznych Uniwersytetu Pekińskiego i na wydziale rachunkowości Chińskiego Uniwersytetu Ludowego. W 1980 roku ożenił się z chińską socjolożką, seksuolożką i aktywistką LGBT, Li Yinhe (1952).
W latach dziewięćdziesiątych poświęcił się wyłącznie pisaniu, w którym styl potoczny okraszony jest dużą dozą czarnego humoru. W swoich powieściach, czerpał z doświadczeń młodzieży inteligenckiej i ze swoich osobistych przeżyć, jednocześnie pozostając pod dużym wpływem filozofa Bertranda Russella. Autor zmarł w 1997 na atak serca. Pośmiertnie, jego prace uczyniły go pisarzem znanym na całym świecie.
Wang Xiaobo jest autorem kilkunastu powieści, z czego najpopularniejsze są m.in. wydane po polsku: seria Złote czasy (黄金时代) czy Miłość w czasach rewolucji (怀疑三部曲).