Trochę słowniczek, trochę album – ale przede wszystkim kapitalne źródło wiedzy na temat japońskiej sztuki, zwłaszcza pod kątem ubioru. Dowiecie się, jak nazywają się konkretne elementy japońskiego stroju, czym różnią się konkretne typy kimon czy pasów obi (a nawet sposoby ich wiązania!). Książka przedstawia też tradycyjne japońskie kolory, wzory (niektóre możecie kojarzyć z wewnętrznych okładek naszych książek) czy rodzinne herby mon. Przeczytacie tutaj też o japońskim teatrze, o maskach nō, o tradycyjnych japońskich instrumentach czy postaciach z najważniejszych sztuk. W skrócie – CUDO. I to w dwujęzycznym wydaniu.

Nobuyoshi Araki to z pewnością jeden z najsłynniejszych japońskich fotografów. Większość z nas kojarzy jego twórczość z mocno erotycznymi i szokującymi zdjęciami, ale to tylko mały procent tego, czego fani Arakiego mogą zobaczyć w tym albumie.

We mnie zostały najdłużej zdjęcia z serii Autumn in Tokyo z 1972, zrobione podczas długich spacerów po mieście – Araki skupia się na tym, co dziwne, na stanie rozkładu, zapomnienia, mimo że Japonia cieszyła się wtedy ekonomicznym boomem. Za serce chwyta mnie za to seria Balcony of Love, którą tworzył przez prawie dwadzieścia lat, do śmierci swojej żony Yoko (i tutaj też, przeprowadza nas przez drogę swojej miłości, od wspólnych uśmiechów, do chwastów, które wygrały bitwę o przestrzeń).

Albumowi towarzyszy esej kuratora jego wystawy w Sienie, Filippo Maggii, który wprowadza nas w kontekst konkretnych serii i zdjęć, opowiadając przy okazji o samym Arakim.

Hokusai Manga jest książką, którą można oglądać setki razy i zawsze znajdzie się coś, co przeoczyło się poprzednio. Mnogość rysunków, technik wykonania, ale też tematów w tym małych rozmiarów albumie jest niewiarygodna.

Manga, pierwotnie wydawana na przełomie XVII i XIX wieku w 15 tomach, miała służyć jako podręcznik do nauki rysunku, ale stała się bestsellerem w dużo szerszych niż artystyczne kręgach i, co najciekawsze, utrzymuje się na tej pozycji do dzisiaj. W tym wydaniu rysunki zostały przearanżowane tematycznie i podzielone na 3 tomy: Edo life, Wonders of nature i Flights of fancy. Dodatkowo każdy tom opatrzony jest wstępem, fragmentem wywiadu z Nagatą Seijim, specjalistą od twórczości Hokusaia i innymi tekstami tematycznymi.

Ten zbiór to must have nie tylko dla artystów, ale też dla wszystkich, którzy poszukują informacji na temat życia i kultury w Japonii w tamtym okresie. Ta książka raz wzięta w ręce nie daje się łatwo odłożyć.

Ten przepięknie zaprojektowany album jest jak dotąd najpełniejszym wydanym przeglądem japońskiego designu. Książka, obejmująca sylwetki ponad 70 twórców, oparta jest na wywiadach autora z projektantami, ich współpracownikami i członkami rodziny, a także czołowymi kuratorami i krytykami.  Profile designerów poprzetykane są krótkimi opisami kultowych projektów oraz esejami pozwalającymi lepiej zrozumieć historię i kontekst ich powstawania.

Solidny, merytoryczny wstęp, mnóstwo świetnej jakości zdjęć, porządna dawka wiedzy na temat japońskiego rzemiosła i materiałoznawstwa robią z książki doskonałe kompendium wiedzy i inspiracji, nie tylko dla amatorów wzornictwa, ale też (a może przede wszystkim) dla osób profesjonalnie zajmujących się designem.

Album podzielony jest na dwie główne kategorie: The Design Titans oraz The Designers & Everyday Icons, pod którym kryją się różnorodne podkategorie: jedzenie i napoje, opakowania i reklamy, sprzęty elektroniczne, tkaniny i ubrania, sprzęty użytku codziennego.

Poznacie na przykład prace Yusaku Kamekury (plakaty Olimpiady 1964 czy Nikon), Taku Satoh (opakowania gumy Lotte i mleko Meiji), czy Kasiwy Sato (opakowania do sklepów 7-eleven oraz marka Uniqlo). Dowiecie się, jaka jest historia MUJI czy taśmy washi, pomysłu Koji Iyamy, a także zapoznacie się z najciekawszymi strojami projektanta mody Issey Miyake. Między zdjęcia wplecione są także mini-eseje o różnych aspektach japońskiego designu oraz historie wielu przedmiotów, które na pewno każdy kojarzy z tym krajem: pociągów Shinkansen, robota AIBO, butelki sosu sojowego Kikkoman, czy wszechobecnej plastikowej parasolki.

Album wydany z wielką troską o jakość, szczegóły i informacje, daje wgląd w bogaty świat niepohamowanej fantazji animacji Miyazakiego oraz w proces twórczy.

Twórcy albumu pokazują w sposób chronologiczny kolejne etapy tworzenia postaci. Ile w tak prostej graficznej kresce już w pierwszych szkicach można przekazać z charakteru i osobowości! Wyobrażam sobie, jak rysownicy zbierali materiał do tworzenia postaci Mei i Satsuki i nie mogę się przy tym nie uśmiechać.Z każdego szkicu bije tak uważna empatia i prawdziwa miłość do najmłodszych, która znalazła ujście w rysowanych kształtach, pojawiających się kolorach, cieniowaniach, fakturach. Fascynujące jest też obserwowanie jak fantastyczny Totoro czy Koci Autobus na naszych oczach nabierają kształtów i kolorów na koniec przyjmując znane nam formy, a my możemy tylko dziwić się i podziwiać, jak takie bogactwo świata przedstawionego mogło pojawić się po prostu na pustej białej kartce papieru.

Ten album jest idealnym połączeniem dwóch moich fascynacji – japońskiego rękodzieła i pięknych wizualnie publikacji. Oita poświęcona jest bardzo konkretnej tematyce: twórcom dzieł z bambusa z prefektury Oita, która od stuleci słynie z tego typu wyrobów.

Brzmi nudno? Nic bardziej mylnego – we wstępie przeczytacie na temat historii bambusowych dzieł w rejonie. Wiedzieliście, że tak jak w przypadku laleczek kokeshi w rejonie Tōhōku, wszystko zaczęło się od kuracjuszy, którzy jeździli do Beppu i w przerwach od kąpieli w gorących źródłach szukali pięknych pamiątek? I choć historia tego typu rękodzieła zaczęła się od bardziej “tradycyjnych” wyrobów, twórcy z regionu tworzą dzisiaj także całe spektrum współczesnych projektów, z których najciekawsze możecie zobaczyć na stronach tego pięknego albumu.

Oita została wydana przy okazji wystawy w Mingei Paris w listopadzie 2019 roku.

Na pewno kojarzycie zdjęcia współczesnych metropolii zrobione w czasie lockdownu – bez ludzi, samochodów i tego całego zgiełku, całkiem opustoszałe robiły piorunujące wrażenie. Takie wrażenie właśnie robi Anime Architecture: Imagined Worlds and Endless Megacities, gdy bierzemy go do rąk i zaczynamy przewracać kartki. Ten album hołd dla miast, które pojawiły się w kadrach kilku najpopularniejszych na świecie anime ostatnich lat, między innymi Akiry, Ghost in the Shell, Patlabor czy pełnometrażówek z serii Evangelion.

Książka wydana jest przepięknie, kolory – tam, gdzie powinny – są intensywne i nasycone, szkice i projekty wyraziste. Autor, Stefan Riekeles, uzupełnił obrazy o ciekawe opisy i wprowadzenie, które uchyla kulisy produkcji i pracy nad “tłami”. Kiedy zabierze się z pierwszego planu bohaterów i usunie całą akcje, nagle rzucają nam się w oczy wszystkie zdumiewające detale. Prezentowane w książce światy powstawały od późnych lat 80. i często miały być futurystyczną wizją przyszłości za 20-30 lat – czyli naszą teraźniejszością. Na kadrach z Akiry dostrzegamy plakat informujący o zbliżających się w Tokio igrzyskach olimpijskich, które miały się odbyć w 2020 roku. Jest więc coś tym bardziej niepokojącego i katastroficznego w tym, że możemy cieszyć się Anime Architecture właśnie w tym momencie.

Materiały pochodzą z:
AKIRA, 1988
Patlabor: The Movie, 1989
Patlabor 2: The Movie, 1993
Ghost in the Shell, 1995
Metropolis, 2001
Innocence, 2004
Tekkonkinkreet, 2006
Rebuild of Evangelion, 2007, 2009

Książki z serii AV Mongraphs z pewnością ucieszą wszystkich architektów i fanów architektury. Dlaczego? Każdy numer poświęcony jest jednemu architektowi/architektce i rozkładają na czynniki pierwsze najważniejsze prace w ich dorobku. Numer 218-219 poświęcony jest postaci, której chyba nie trzeba nikomu przedstawiać – Kengo Kumie.

Każdemu opisanemu budynkowi towarzyszą zdjęcia, rysunki i przekroje. Nasze serca skradła biblioteka w Yusuharze, Portland Japanese Garden Cultural Village, świątynia Zuishoji czy cudownie minimalistyczna willa w Karuizawie.

Możemy zdradzić Wam nasze marzenie? Tajfunowa księgarnia zaprojektowana przez Kengo Kumę to byłoby coś!