Alfian Sa’at, którego być może kojarzycie jako autora wydanego przez Tajfuny zbioru opowiadań Szkice malajskie (2022, tłumaczenie: Aleksandra Szymczyk), oprócz prozy pisze również dramaty, a także poezję. Tomik A history of Amnesia ukazał się po raz pierwszy w 2001 roku i jest przepełniony wątkami semi-autobiograficznymi, pojawiają się tam obrazy z dzieciństwa, zapis wspomnień z okresu dorastania w Singapurze (będący jednocześnie celnym politycznym komentarzem na temat rzeczywistości). Wyraża odczucia osoby doznającej poczucia alienacji ze względu na swoją tożsamość, jest w tych tekstach doza goryczy, ale również dużo nostalgii: próba odtworzenia krajobrazu, którego powidoki są wciąż wyraźnie obecne. Jedną z najciekawszych części tomu jest The Electric Ghazals, w której autor wykorzystuję formę gazela – tradycyjnego perskiego utworu poetyckiego złożonego z podwójnych półwersów. Sa’at podchodzi do pisania gazeli na własnych zasadach: stosuje się do niektórych reguł, a inne łamie. W każdym z tych tekstów, w ostatnim dwuwersie zwraca się do Alfiana, przez co ten cykl tekstów nabiera intymności: poeta prowadzi dialog ze sobą samym. Tak w jak innych książkach Sa’ata, w A history of Amnesia mamy do czynienia z uniwersalnymi rozważaniami na temat wartości życia, przeszłości i przyszłości, w których czasami trudno oddzielić od siebie jawę i sen. Jeśli przeczytaliście Szkice malajskie i jesteście ciekawi podejścia autora do innej formy pisarskiej, ten tom jego poezji będzie strzałem w dziesiątkę.