W 2021 roku Kristian-Marc James Paul i Mysara Aljaru wystąpili razem na scenie w przedstawieniu z gatunku performance-lecture, pod tytułem Brown Is Haram: Reconstructing The Brown Narrative. W jego powstaniu jako dramaturg brał udział również Alfian Sa’at, autor wydanych w 2022 roku w Tajfunach Szkiców Malajskich. Przedstawienie miało formę dialogu, czy też naprzemiennych monologów dwójki artystów, których łączy doświadczenie przynależenia do „brązowych” mniejszości etnicznych Singapuru. Malajsko-arabska kobieta wychowana w muzułmańskim domu i indusko-malajski mężczyzna dzielą się z publicznością swoim doświadczeniem w kreatywny sposób.
Brown Is Redacted. Reflecting on Race in Singapore to przedłużenie i rozwinięcie tego, co działo się wtedy na teatralnej scenie. Antologię otwiera skrypt performatywnego wykładu Brown Is Haram oraz komentarze jego twórców. Podobnie jak w książce Raffles Renounced: Towards a Merdeka History, która zawiera sztukę Merdeka (2019), napisaną przez Alfiana Sa’ata i Neo Hai Bina, także tutaj życie teatralnego performansu przenosi się na karty książki, by przedłużyć jego żywotność i dotrzeć do większej liczby ludzi. A warto, by jak najwięcej osób mogło się z nim zapoznać.
W dalszej części Brown Is Redacted znajduje się szeroki wybór tekstów w najróżniejszy sposób opisujących doświadczenia brązowych osób w Singapurze. Opowiadania, wspomnienia, eseje, wiersze… a nawet przepisy kulinarne ukazują codzienność tych, których od chińskiej, beżowej większości odróżnia kolor skóry. W państwie, w którym populacja jest opisywana według rasowej klasyfikacji CMIO (Chinese-Malay-Indian-Others) sam fakt wyróżniania się ciemną skórą w znaczący sposób wpływa na kształt codzienności. Nie jest to jednak wyłącznie książka o rasizmie, choć tytuł wyraźnie na niego wskazuje (haram, czyli „zabronione”). Jak wspomina Alfian – aby tworzyć bezpieczną dla mniejszości etnicznych przestrzeń potrzebne jest dzielenie się nie tylko traumą ale też przeżywanie wszystkich emocji, także tych pozytywnych. Stąd wśród tekstów znajdują się też te mówiące o radosnym przeżywaniu swojej etniczności. Przy pomocy kreatywnego non-fiction i zebranych tekstów Singapurczyków malajskich, indyjskich, arabskich i innych doświadczenie „brązowości” zostaje pokazane w dobitny i różnorodny sposób.