Yu Hua w eseistyczny, konceptualny sposób podsumowuje współczesną chińską rzeczywistość, używając teorii głęboko zakorzenionych w kulturze państwa Środka za punkt wyjściowy rozważań. W China in Ten Words autor nawiązuje do konfucjańskiej zasady “naprawy nazw”, czyli kształtowania i poprawy własnego zachowania i rzeczywistości podług idealnego, oryginalnego znaczenia słów. Yu Hua podkreśla, że pełne chaosu, rewolucji i terroru wydarzenia 2. poł. XX wieku w Chinach nie były spowodowane przez jednostkę, czyli Mao Zedonga, lecz są związane z szerszym problemem, które przenika społeczeństwo i wszystkie warstwy instytucji rządowych i statusu ekonomicznego.
Autor zauważa, że podłożem problemu mógł być sam język chiński, który w dużej mierze determinuje sposób postrzegania świata przez jego użytkowników, a znajduje się pod wpływem katastrofalnej, totalizującej teorii “naprawy nazw”. Rozwiązaniem byłoby użycie języka do opowiadania nowych historii, poszukiwania nowych znaczeń uzależnionych od kontekstu.
Yu Hua w China in Ten Words opiera się na własnym doświadczeniu rewolucji kulturalnej i początkach późniejszej transformacji Chin, aby uchwycić nieuchwytnego ducha zarówno kultury, jak i kraju, pomimo, że dzisiejsze Chiny są opanowane przez atmosferę wykorzenienia z przeszłości, braku ciągłości – rozwój ekonomiczny i gwałtowna westernizacja to bowiem kolejna rewolucja.
