Dawna stolica pojawia się po raz pierwszy w przekładzie na język polski. Jest to jedna z powieści, która – obok Krainy śniegu oraz Tysiąca żurawi – została wskazana w noblowskiej laudacji, gdy autor, Yasunari Kawabata, otrzymał to wyjątkowe wyróżnienie w 1968 roku.
W sferze fabularnej czytelników czeka w Dawnej stolicy wdzięczna historia obyczajowa. Młodziutka Chieko jest przybraną córką w domu handlarza kimonami. O jej względy starać się będą Shin’ichi, przyjaciel z dzieciństwa (a także jego starszy brat) oraz nowo poznany, poważny syn tkacza, Hideo, który zostaje oczarowany dziewczyną, gdy dostaje zadanie wykonania dla niej pięknego pasa obi projektu jej ojca. Pewnego dnia podczas spaceru Chieko dokonuje niezwykłego odkrycia – spotyka dziewczynę o rysach identycznych jak jej własne. Podejrzewa, że Naeko może być jej siostrą bliźniaczką, z którą w dzieciństwie rozdzielił ją los.
Równie ważny, co losy bohaterów rozgrywające się na pierwszym planie, jest portret Kioto – dawnej stolicy, który odmalowuje w powieści Kawabata. Niemal na każdej stronie odnajdziemy znane miejsca i zwyczaje, święta i symboliczne kwiaty oraz drzewa. Powieść przesycona jest tradycjami i wyjątkowym duchem Kioto.
