Chyba nie ma lepszej książki o japońskiej historii współczesnej. Dower przygląda się Japonii, która właśnie przegrała wojnę, i pisze o bezdomnych, o sankcjonowanej przez rząd prostytucji, o czarnym rynku, o nowej konstytucji. Dower wykonał tytaniczą pracę: w rozdziałach cytuje listy czytelników, opisuje zabawy dzieci i najważniejszych pisarzy z tamtego czasu, przywołując anegdoty na ich temat. Nie bez powodu książka ta otrzymała w 2000 r. Nagrodę Pulitzera. Jeśli zamierzacie przeczytacie tylko jedną książkę o XX w., to niech będzie to ta.