Jeśli kochacie książki (a myślę, że tak!), to na pewno kochacie też słowa. Fune wo amu (The Great Passage) to powieść właśnie dla takich osób, a przy okazji również o takich bohaterach – którzy ponad wszystko inne kochali słowa.
To opowieść o grupce redaktorów i naukowców, którzy poświęcili swoje zawodowe życie budowaniu “książki o słowach” – słownika języka japońskiego. To ogromne przedsięwzięcie i do tego bardzo nie widowiskowe. Zebranie puli słów, zapisanie na niewielkich karteczkach, doprecyzowanie jak najściślejszej, ale nadal pełnej definicji. Sprawdzanie, sprawdzanie i jeszcze raz sprawdzanie. Cały proces trwa lata, a w tym czasie życie toczy się normalnym trybem – pracownicy przychodzą i odchodzą, awansują, wychodzą za mąż, chorują. A gdy słownik po tych wszystkich latach udaje się wydrukować i wypuścić w świat, niemal od razu muszą przystąpić do zbierania materiałów do kolejnego wydania. Bo język – podobnie jak morze – nigdy nie stoi w miejscu.
Shion Miura otrzymała za swoją powieść Nagrodę Księgarzy (Hon’ya Taishō) – tę samą, którą lata wcześniej otrzymała jako pierwsza w historii Yōko Ogawa za Ukochane równanie profesora. Jest w tych dwóch książkach coś podobnego – spokój, kameralność, jakaś wyższa materia, której piękno uczymy się zauważać razem z bohaterami.
Książka dostępna również w języku angielskim.
