Bohaterka Ghost Forest to młoda dziewczyna z Hongkongu, której rodzinie udało się wyemigrować do Kanady przed przekazaniem miasta Chinom w 1997 roku. Podobnie jednak, jak u większość rodzin z diaspory w Vancouver, jej ojciec został “astronautą” – nadal pracował i mieszkał w Hongkongu, a rodzina (żona, córki) odwiedzały go w święta i w wakacje. Wspomnienia naszej bohaterki to patchwork obrazów z dzieciństwa w Hongkongu, dorastania w świecie nieograniczonych możliwości, choć nadal niepełnych – wyrwanych z korzeni. To wreszcie obraz, w którym ojciec skazany został na nieistnienie. Dopiero, gdy okazuje się, że jest on poważnie chory, dziewczyna stara się pogodzić te kilka światów w jeden i zrozumieć decyzje, którymi kierowali się jej rodzice.
Pik-Shuen Fung napisała niezwykle subtelną, wzruszająca opowieść o życiu z dala od własnych tradycji, o rodzinie, dojmujących różnicach pokoleniowych i poszukiwaniu bliskości. Zdecydowała się przedstawić swoją opowieść w formie niemal poetyckiej – trudno nazwać ją tradycyjną powieścią, bo jej rozdziałom nieczęsto bliżej do poezji, czy wręcz poetyckiego malarstwa. W samej fabule wspominane jest chińskie malarstwo xieyi, w którym pusta przestrzeń jest równie ważna, co malowany obiekt – to samo można powiedzieć o Ghost Forest. To krótka lektura, ale pozostawia w czytelniku wyraźny ślad.
