Inheritance to książka, której akcja dzieje się w Singapurze, ale to tak naprawdę opowieść o konkretnej rodzinie pendżabskich Sikhów, w której krystalizująca się singapurska państwowość jest tylko tłem. Gdybym miała powiedzieć, o czym jest Inheritance, to napisałabym, że to książka o wstydzie.
Wstyd ten jest pokłosiem tradycyjnej kultury, w której wychowywane są dzieci z rodziny, którą poznajemy: mamy pijącą i spotykającą się z mężczyznami Amrit, która w oczach lokalnej społeczności jest uznawana za kobietę o “lekkich obyczajach” i nikt nie zwraca uwagę na to, że tak naprawdę cierpi na chorobę psychiczną. Mamy Naira, który jest gejem, co jest niedopuszczalne i w singapurskim prawodawstwie i wśród Sikhów. Jego ojciec wpada na pomysł, żeby wysłać go za granicę, gdzie nauczy się “być mężczyzną”, ale daje to impuls to odcięcia się od kultury, która nie pozwala mu na bycie sobą. Na końcu jest Gurdev – który żyje w zgodzie z zasadami, wziął ślub i ma dzieci, ale i tak nie spełnia rodzicielskich oczekiwań: nie dość, że ma trzy córki i ani jednego syna, to jeszcze jego kuzyn, mimo gorszego startu w życiu, ma lepszą pracę i więcej pieniędzy.
Inheritance to także opowieść o zderzeniach: tradycji ze współczesnością, kulturowej mniejszości z chińską większością, kolonialnych doświadczeń z nowo powstającą narracją o Singapurze. To świetne spojrzenie na kraj, który w katalogach biur podróży reklamowany jest jako “tygiel wielu kultur”, ale nigdy nie zastanawiamy się, co się za tym hasłem kryje i z jakimi problemami mierzą się społeczności, które zazwyczaj nie są dopuszczane w mainstreamie do głosu.
