Powiem tak – to jeden z tych albumów, od których nie można się oderwać. Kartkowanie, powrót do ulubionych stron i podziwianie detali, zapamiętywanie charakterystycznych wzorów, poznawanie historii kimona przez eseje, które przeplatają piękne zdjęcia. To książka nie tylko do podziwiania, ale także potężne źródło wiedzy.
Wiecie, że to, co nazywamy kimonem do połowy XIX wieku określane było jako kosode, czyli “krótkie rękawy”? Że po raz pierwszy słowo “kimono” zostało użyte dopiero w XIII wieku? Że szyło się je nie tylko z jedwabiu, ale także na przykład z materiału konopnego? Albo że do ery Edo włącznie istniał cały ogrom zasad dotyczących tego, kto może nosić ubrania z jakiego materiału i w jakim kolorze?
Znajdziecie tutaj bogate wzory jedwabnych kimon z ery Edo, wpływ pierwszych europejskich inspiracji z okresu Meiji, ale także przepiękne minimalistyczne i modernistyczne wzornictwo z lat 20. i 30. poprzedniego stulecia, a nawet kilka kimon z propagandowymi wzorami z okresu drugiej wojny światowej (tak, kimona z krążownikami czy samolotami były wtedy high fashion).
Całości towarzyszy ogrom przypisów, zarówno tych, które tłumaczą kulturowe i historyczne njuanse, jak i bibliografia do kolejnych książek w temacie japońskich kimon, ubioru, rzemiosła czy kultury. C u d o.
Na razie nie ma opinii o produkcie.