Między kolektywizmem a indywidualizmem. Awangarda japońska w latach 50. i 60. XX wieku to publikacja towarzysząca wystawie o tym samym tytule, która miała miejsce w warszawskiej Zachęcie na przełomie 2021 i 2022 roku. Książka prezentuje po raz pierwszy w Polsce awangardową sztukę japońską dwóch historycznych dekad, czasu przełomowych zdarzeń i przemian, w wyniku których wyłoniła się Japonia, którą znamy w dniu dzisiejszym. Mimo tego, że znajdziemy tu sporo fotografii, reprodukcji obrazów i rysunków, nie jest to właściwie album, lecz kompleksowa pozycja wypełniona merytorycznym tekstem, poświęconym ruchom awangardowym i historii ich rozwoju. Nie jest to historia łatwa – japońska sztuka od początku była mocno nastawiona na działanie kolektywne, nie pozostawiając zbyt wiele miejsca na indywidualizm i eksperymenty formalne. Autorzy esejów zamieszczonych w książce przybliżają nam poszczególne grupy artystyczne, a także pojedynczych artystów, którzy na dobre zapisali się w pamięci wszystkich miłośników sztuki. To bardzo interesująca i ważna pozycja, ponieważ w Polsce niewiele mówi się na temat japońskiej sztuki współczesnej i nowoczesnej, a zdecydowanie jest to obszar warty odkrycia.