Zmarły w 2021 roku Budi Darma uznawany jest za jednego z najwybitniejszych współczesnych pisarzy indonezyjskich. Lata 70. autor spędził jako student literatury w Bloomington, w stanie Indiana – jak na zapalonego literata przystało, czas w amerykańskim miasteczku spędził przede wszystkim na długich spacerach, obserwacjach i pisaniu. Stypendium to zaowocowało dwoma utworami, powieścią Olenka i zbiorem opowiadań People of Bloomington, który w tłumaczeniu Tiffany Tsao został nagrodzony PEN Translation Award w 2023 roku.
„Indonezyjska” proza Budiego Darmy to mieszanka absurdyzmu i surrealizmu, ale w People of Bloomington ton staje się bardziej realistyczny, choć nie pozbawiony podskórnego poczucia, że „coś tu jest nie tak”. To uważne obserwacje małomiasteczkowego życia i wszelkich związanych z tym osobliwości. Spisane przez kogoś zewnątrz (ciekawa odmiana: autor z Azji przybywa do USA i za swój obiekt literacki obiera tubylców, a nie vice versa), choć to spotkanie dwóch kultur nie jest najważniejszym tematem opowiadań. Obraz różnych intrygujących, czasami niepokojących, czasami śmiesznych, postaci i sytuacji z Bloomington kojarzyć się może nieco z prozą Jane Austen – której utwory Budi Darma studiował – a która przecież oprócz romantycznej fabuły, specjalizowała się w surowej ocenie sobie współczesnych.
Wydanie poprzedzone jest bardzo ciekawymi wstępami Intan Paramadithy, autorki Wędrówki, tłumaczki Tiffany Tsao oraz samego autora.
