W Ravens & Red Lipstick, kuratorka Lena Fritsch zestawiła najważniejsze według siebie zjawiska i nurty we współczesnej japońskiej fotografii. Począwszy od ponurych dzieł powojennego realizmu w wydaniu Kimury Iheia czy Domona Kena, przechodzimy do eksperymentów z fotografią subiektywną, które pojawiły się w Japonii za sprawą Ishimoto Yasushiro, co doprowadziło do zorganizowania pierwszej międzynarodowej wystawy przedstawicieli tego kierunku (First International Subjective Photography Exhibition, Nihonbashi, Tokyo, 1956), z kolei rok później powstał kolektyw fotograficzny VIVO, którego członkowie, zainspirowani surrealizmem i filozofią Maurice’a Merleau-Ponty’ego, poszukiwali nowych form wyrazu, fotografując codzienne sceny z życia mieszkańców Japonii. W latach 60., impuls do zerwania z istniejącymi dotychczas tradycjami w dziedzinie fotografii doprowadził do wykształcenia się różnych nowych postaw: Kitai Kazuo dokumentował protesty uniwersyteckie końca dekady, aktywni byli artyści z kręgu magazynu “Provoke”, który powstał w 1968 roku jako platforma do prezentacji nowej fotografii eksperymentalnej i rozważań teoretycznych na jej temat. W dalszej części książki, Fritsch opisuje zwrot w stronę fotografii, którą zaczęły zajmować się młode dziewczyny (lata 90.), w kontrze panującej dotychczas w świecie artystycznym męskiej dominacji. Fotografki, m.in. Nagashima Yurie, Hiromix czy Ninagawa Mika jako temat przewodni działalności artystycznej, obrały dokumentowanie własnego życia i tworzeniu asocjacji między codziennością, a fetyszyzowanymi obiektami kultury popularnej. Robiły autoportrety, a także dobierały intymne ujęcia w przestrzeni domowej, często z udziałem bliskich sobie osób. Ostatnia, najobszerniejsza część albumu poświęcona jest japońskiej fotografii najnowszej, w której swoją obecność zwiększyły wpływy innych dziedzin kreacji artystycznej. Zarówno publiczne, jak i prywatne instytucje muzealne zwiększyły swoje zainteresowanie medium i decydowały się organizować coraz to liczniejsze wystawy prac fotograficznych, a artyści z Azji zaczęli być szerzej rozpoznawalni na scenie międzynarodowej.
Doskonałej selekcji fotografii w pięciu rozdziałach książki (I Post-War Trauma, II The Image Generation, III New Photographic Freedom, IV Girls’ Photography, V Contemporary Japanese Photography) towarzyszą krótkie wywiady z wybranymi twórcami i twórczyniami, które pozwalają czytelnikom na większą wnikliwość w badaniu tematu. Dla wszystkich osób zainteresowanych fotografią w ogóle, a zwłaszcza niezaznajomionych z fotografią japońską, zapoznanie się z Ravens & Red Lipstick będzie doświadczeniem wyśmienitym.
