The Color of the Sky Is the Shape of the Heart to opowieść uczennicy koreańskiego pochodzenia, która nigdzie nie może znaleźć dla siebie miejsca. Nie jest u siebie ani w Japonii, gdzie się urodziła i mieszka od dziecka, nie czuje się też komfortowo w koreańskiej szkole, gdzie uznawana jest za “niewystarczająco” koreańską. Ze świata problemów japońskiego społeczeństwa wpada w świat polityki koreańskiej diaspory – a jej nowa szkoła pielęgnuje więzi z Koreą Północną, więc na każdej lekcji – mimo że temat KRLD w ogóle nigdy nie jest poruszany – jej ruchy obserwują portrety Kimów.
Jej codzienność to dręczenie w szkole i poczucie osamotnienia, ale kiedy już powoli zaczyna oswajać się ze swoją nową koreańską szkołą, dzieje się coś, co całkowicie zmienia jej poczucie na temat bezpieczeństwa i tożsamości. W dzień, w którym Korea Północna strzela w stronę Japonii kolejne pociski, nikt nie ostrzegł ją, żeby nie szła w koreańskim stroju przez miasto i pada tam ofiarą napaści. Nie mówi o tym nikomu – ani swojej mamie, której ojciec postanowił wrocić do Korei Północnej i już nigdy go nie widziała, ani koleżankom w szkole. Zamiast tego postanawia się zbuntować w jedyny sposób, jaki jest w stanie sobie wyobrazić – wyrzuca portrety przez okno.
Niedługo później zaczyna tułaczkę po szkołach za granicą: na Hawajach, w Oregonie. Ale tam tym bardziej wydaje się jej, że nie pasuje. Do czasu, gdy przygarnia ją do siebie kobieta, która chce zrozumieć, co sprawia, że tak się czuje. A Ginny zainspirowana jej słowami przypomina sobie wszystko, co się jej stało, próbując pogodzić się z przeszłością i odnaleźć w tym chaosie tożsamość siebie, Ginny, bez wszystkich szufladek, do których była przez całe życie wpychana, często siłą.
Książka Chesil promowana jest przez swojego amerykańskiego wydawcę jako książka young adult, co może z zniechęcić część czytelników. Nie przejmowałabym się jednak tą kategoryzacją, bo nie ma ona jakkolwiek przełożenia na to, jak książkę traktują japońscy czytelnicy i krytycy – autorka dostała za nią prestiżową Nagrodę Gunzō dla debiutantów (którą dostał na początku swojej literackiej drogi też np Haruki Murakami). W skrócie – tak, to książka napisana z perspektywy licealistki, lecz i na poziomie literackim i w kwestii poruszanych problemów jest to tytuł, który zasługuje na naszą uwagę.
