The Pillow Book

The Pillow Book Sei Shōnagon to zbiór przemyśleń, notatek, wierszy, list rzeczy, które zasmucają czy wprowadzają w zachwyt. A przede wszystkim – zachęta do tego, żeby obserwować świat jeszcze uważniej.

Aż trudno uwierzyć, że Shōnagon napisała to wszystko prawie tysiąc lat temu. Pisała o wszystkim – o życiu dworu, o mnichach, o pisaniu listów, o mężczyznach. Nie ma chyba lepszego sposobu na wczucie się w życie dworu z epoki Heian niż lektura „Zapisków spod wezgłowia”. A przy okazji na zatrzymanie się w naszym pędzie i zauważenie tych wszystkich rzeczy, które mają zwyczaj nam umykać.

„In spring it is the dawn that is most beautiful. As the light creeps over the hills, their outlines are dyed a faint red and wisps of purplish cloud trail over them.

In summer the nights. Not only when the moon shines, but on dark nights too, as the fireflies flit to and fro, and even when it rains, how beautiful it is!

In autumn, the evenings, when the glittering sun sinks close to the edge of the hills and the crows fly back to their nests in threes and fours and twos; more charming still is a file of wild geese, like specks in the distant sky. When the sun has set, one’s heart is moved by the sound of the wind and the hum of the insects.

In winter the early mornings. It is beautiful indeed when snow has fallen during the night, but splendid too when the ground is white with frost; or even when there is no snow or frost, but it is simply very cold and the attendants hurry from room to room stirring up the fires and bringing charcoal, how well this fits the season’s mood! But as noon approaches and the cold wears off, no one bothers to keep the braziers alight, and soon nothing remains but piles of white ashes.”