The Tale of Heike (Heike Monogatari) to jeden z klasycznych tekstów literatury japońskiej. Opisany z epickim rozmachem poemat o dwóch zwaśnionych rodach samurajskich, toczących ze sobą walkę o władzę. Jeśli fascynują was samurajskie epopeje, a do tego nie macie nic przeciwko poetyckiemu językowi rodem z Iliady, to The Tale of Heike to coś w sam raz dla Was.
The Tale of Heike, tekst powstały prawdopodobnie na początku XIV wieku, często porównywany jest do innego wielkiego dzieła japońskiej literatury – The Tale of Genji (Genji Monogatari). Owszem, ich rola kulturotwórcza w historii Japonii jest bardzo podobna, choć jeśli chodzi o treść nie mogłyby się między sobą bardziej różnić. The Tale of Genji autorstwa Murasaki Shikibu, uważany za najstarszą powieść na świecie, skupia się na życiu, romansach i obyczajach na dworze w Kioto. Anonimowe dzieło The Tale of Heike, zachowane w wielu wersjach i fragmentach, przeznaczonych do czytania i recytacji, obrazuje kres epoki Heian – wieloletni konflikt rodów Taira i Minamoto, który swój finał miał w osławionej bitwie w zatoce Dannoura w 1185 roku, po której rozpoczęły się rządy samurajów i nowa epoka, zwana Kamakurą. Trudno wśród miłośników literatury japońskiej znaleźć kogoś, kto nie słyszał by o miłosnych podbojach księcia Genjiego, albo nie znał wersów otwierających The Tale of Heike: “The sound of the Gion Shoja temple bells echoes the impermanence of all things….”. Cytował je nawet Quentin Tarantino w swoim filmie Sukiyaki Western Django.
W Tajfunach znajdziecie nowe tłumaczenie na język angielski The Tale of Heike, autorstwa Royalla Tylera, który odpowiedzialny jest również za przekład The Tale of Genji. W odróżnieniu od starszych tłumaczeń, Tyler postanowił jak najdokładniej oddać poetyckość i frazę oryginału Heike Monogatari. I czyta się ją wspaniale, choć lektura całego rozbudowanego eposu to na pewno wyzwanie godne samuraja.
