Buruma wyznaczył sobie ambitny cel – chciał zrozumieć, jak pamięć o wojnie i jak wynikające z niej traumy wpłynęły na dwa narody, które ją przegrały: Niemcy i Japonię. Nie tłumaczy różnic kulturą, nie próbuje szukać etykietek, które ułatwiają nam zrozumienie świata – zamiast tego przez kolejne rozdziały książki tłumaczy polityczną narrację, która przyczyniła się do tego, że te dwa kraje tak inaczej podchodzą do swojej pamięci historycznej.
Przeczytacie tutaj o zbrodniach, o których pamięć jest dzisiaj na tyle bolesna, że czasami łatwiej jest spróbować ją wymazać. O muzeach wojny, o ukrywaniu faktów, ale też o rozliczaniu się z historią. O tym, jak ogromną polityczną i symboliczną wagę mogą mieć proste przeprosiny. I że oprawcy mogą też być ofiarami. I na odwrót.
Na razie nie ma opinii o produkcie.