Jhumpę Lahiri możecie kojarzyć ze zbioru opowiadań Interpreter of Maladies, za który dostała Nagrodę Pulitzera. W Whereabouts, książki oryginalnie napisanej po włosku i przetłumaczonej na angielski przez samą autorkę, odchodzi nieco od tematyki, która wypełniała jej poprzednie dzieła, czyli przede wszystkim historie imigrantów rozgrywające się pomiędzy Indiami oraz Stanami Zjednoczonymi.
Powieść składa się z krótkich rozdziałów, przedstawiających sceny z codzienności, rozgrywające się w dużej mierze w okolicy, w której mieszka bohaterka. Pomysł może skojarzyć się z People from my Neighbourhood, choć ton tej powieści oraz elementy realizmu magicznego dają całkiem inny rezultat. Tutaj sceny ułożone są chronologicznie; śledzimy pewien okres z życia poprzez codzienne spotkania, refleksje, spostrzeżenia.
Anonimowa bohaterka Whereabouts opisuje swoje życie w nieznanym mieście, o którym możemy tylko wnioskować, że mieści się we Włoszech, ale mogłoby być każdym miastem na każdym kontynencie: szczegóły nie są tutaj ważne. Nie występują tu żadne nazwy własne: ten zabieg nadaje tekstowi uniwersalności i onirycznego klimatu: tak naprawdę każdy z nas mógłby być bohaterem tej powieści.
Whereabouts napisana jest stylem, z którego jest znana Lahiri, minimalistycznym i dość prostym, ale mimo to lirycznym, który idealnie oddaje główny temat: samotność. Spokojna i medytacyjna, momentami ironiczna, na pewno skłoni do refleksji.
