Jeśli myślicie, że literatura klasyczna to tylko trudne do zrozumienia wiersze i eposy, to chyba najwyższy czas sięgąć po twórczość Ihary Saikaku, jednego z najbardziej znanych powieściopisarzy epoki Edo (1603-1868), który w swojej twórczości opisuje mieszczański świat pełen ulotnych przyjemności.
Żywot kobiety swawolnej to historia życia córki z arystokratycznej rodziny, która zostaje kurtyzaną pana feudalnego, lecz po pewnym czasie zostaje oskarżone o zbyt “wybujałą namiętność” i odesłana do domu. Niedługo potem ojciec sprzedaje do domu publicznego, żeby spłacić swoje długi. Jako piękność od razu zostaje kurtyzaną najwyższej rangi. Ale powoli stacza się w hierarchii: z tayū zostaje zregradowana do rangi tenjin, potem zostaje kakoi, żeby niewiele później przesiadywać za kratami jako misejōro…
Ja się nieźle bawiłam, czytając kolejne anegdoty i historie, dowiadując się przy okazji sporo na temat tego, jak żyli (i bawili się) Japończycy kilkaset lat temu. A przede wszystkim o buncie bohaterki, która nie bała się zaspokajać swojego pragnienia, nawet jeśli jej pożądanie częściej niż nie przynosiło jej zgubę.
Na razie nie ma opinii o produkcie.