Korean Art from 1953: Collision, Innovation, Interaction to album oferujący kompleksowe spojrzenie na współczesną sztukę obu Korei. Publikacja została podzielona na dwie części: pierwszą poświęcono latom od 1953 do 1987, druga opisuje okres od 1988 roku do współczesności.
Struktura albumu jest chronologiczna, jednak dzieła zostały pogrupowane wokół konkretnych dyskursów czy tendencji artystycznych. Dodatkowo każdy z trzynastu rozdziałów opatrzono obszernym esejem, dzięki któremu mamy okazję poznać najważniejsze grupy artystyczne, a także szczególnie w przypadku Korei istotny kontekst społeczno historyczny: od dyskursu toczącego się wokół kolonialnej przeszłości krajów, aż po szybko postępującą modernizację. Całość została wydana z wielką starannością, ale w tym przypadku jeszcze większe wrażenie niż estetyka, robi dawka wiedzy, jaką udało się autorom zebrać i uporządkować. Warto zaznaczyć, że oprócz południowokoreańskiej awangardy lat 50. czy tamtejszej feministycznej sceny lat 70., publikacja pozwala odbiorcom na zapoznanie się z znacznie mniej znaną północnokoreańską sceną artystyczną i twórcami, którym udało się znaleźć bezpieczne miejsce do działania poza swoją ojczyzną.
Słowem zakończenia warto wspomnieć, że w zachwytach nad książką rozpływał się m.in. Jason Farago, krytyk sztuki, który w recenzji na łamach New York Timesa nazywa książkę “najistotniejszym do tej pory anglojęzycznym przeglądem nowoczesnej i współczesnej sztuki półwyspu koreańskiego”.
