Wszystko zaczęło się od starego zdjęcia, które tchnęło życie w pomysł na książkę: Marlene Dietrich, Anna May Wong i Leni Riefenstahl uchwycone razem na bankiecie w Berlinie. To one, trzy kobiety, których życia splotły się na dłuższą chwilę i które pamiętamy przez pryzmat filmów, są kręgosłupem tej ambitnej powieści autorki Ministerstwa moralnej paniki.
Mamy tutaj historyczne fakty wymieszane z fikcją, bohaterki oparte na prawdziwych postaciach i bohaterowie w pełni urodzeni w wyobraźni Amandy Lee Koe. Główne skrzypce gra Marlene Dietrich – romansująca i z mężczyznami i kobietami, która zażyczyła sobie, żeby na jej pogrzebie wręczyć gościom białe i czerwone goździki (te ostatnie, z którymi miała okazję spędzić noc). Towarzyszy jej Anna May Wong, urodzona w imigranckiej rodzinie pochodzenia chińskiego, która nigdy nie jest u siebie: ani w Ameryce, gdzie wytykana jest palcami, jako ta “żółta”, ani w Chinach, gdzie jedzie promować swój film. Jest i Leni Riefenstahl, która poświęca się cała reżyserskiej pracy, a i tak raz za razem musi udowadniać, że wcale nie jest gorsza w swoim fachu niż mężczyźni. I tak, wszystkie z bohaterek nie są grzecznymi kobietami, które aż czekają na to, żeby je polubić. Gorszą, kłamią, poszukują. Wyrokiem za to jest brak zrozumienia i samotność.
Ale najciekawszymi postaciami (o dziwo?) nie były dla mnie wcale słynne nazwiska, które wraz z Dietrich, Wong i Riefenstahl przewijają się przez karty powieści. To postaci poboczne, pozornie nieistotne, które pozwalają nam zrozumieć szerszą historię, oddają ducha czasu, ale też pokazują, że życie osób spoza afisza nie jest wcale mniej ważne. Mamy więc sprzątaczkę starej i samotnej Dietrich, którą wywieziono z Chin i zmuszano do pracy seksualnej. Jest i żołnierz, którego kochanek ginie na froncie podczas drugiej wojny światowej i który uświadamia nam, jak podłą rzecz jest wojna. Jest i asystent Riefenstahl, którego zadaniem jest odpowiednie ustawienie oświetlenia na planie, który pokazuje nam paradoks kręcenia sielankowych filmów propagandowych w środku okrutnego konfliktu.
To książka o konfliktach (ze społecznymi oczekiwaniami, ale też ze sobą), o poszukiwaniu sensu (w życiu, na planie, w miłości), o konsekwencjach swoich decyzji, nawet jeśli przynoszą tylko ból. To książka wielowątkowa, miejscami nawet odrobinę chaotyczna, która pokazuje, jak potężną siłą jest wir historii. I sztuki.
Na razie nie ma opinii o produkcie.