Jedna z najbardziej znanych powieści Jun’ichirō Tanizakiego, choć wzbudzająca często skrajne opinie. Klucz przybiera formę dzienników pewnego małżeństwa – zapiski jego i jej czytamy na zmianę. Zapewne tak jak sami autorzy notatek, zastanawiamy się, czy małżeństwo przypadkiem również nie śledzi nawzajem treści swoich notesów. Ich wpisy bowiem zaczynają coraz bardziej przypominać kierowaną do siebie nawzajem korespondencję – wydają się coraz mniej szczere, coraz bardziej zatajają lub przemilczają fakty, manipulują sobą nawzajem i nami, czytelnikami.
W Kluczu Tanizaki przedstawia portret małżeństwa z długim stażem (trochę jak w Some Prefer Nettles), lekko znudzonych wspólnym życiem (w tym życiem erotycznym). Bardzo otwarcie, jak na czas i okoliczności powstania utworu opisuje ich relację i sceny współżycia – o trudnościach związanych z przekładem oraz o specyfice języka obu dzienników wspomina w posłowiu tłumaczka książki, Anna Zielińska-Elliott.
Na razie nie ma opinii o produkcie.