Tagore jest bardziej znany jako poeta i pisarz, ale wniósł także znaczący wkład w rozwój filozofii indyjskiej na początku XX wieku. Nationalism został pierwotnie wygłoszony jako trzy przemówienia: o Japonii, Zachodzie oraz Indiach. Pozwala on spojrzeć na świat początku XX wieku z perspektywy innej niż ta, z którą zazwyczaj mamy styczność, a ostrzeżenia, które dawał Europie w tamtym okresie okazały się niesamowicie prorocze.
Tagore widzi jedno z głównych zagrożeń dla ludzkości w idei narodu, który porównuje do mechanicznej konstrukcji wyznaczającej granice między ludźmi i budującej animozje, zbudowanej na idei przynależności do określonej grupy, a nie ludzkości jako całości. Na długo przed tym, jak pojawiło się z języku pojęcie wyścigu szczurów, zwraca uwagę, że życie oparte dążeniu do czegoś zewnętrznego i narzuconego z góry prowadzi do zapominania swojego człowieczeństwa i miejsca w świecie natury oraz oduczenia się pokory, jaka z tym przychodzi. A to wszystko sprawia, że czujemy się w naszej codzienności nieswojo i nieszczęśliwie. Brzmi znajomo?
Tagore przepięknie pisze po angielsku (choć większość poezji i prozy tworzył w języku bengalskim) – te eseje należy czytać uważnie i bez pośpiechu, ze względu na ich piękną prozę oraz nadal bardzo aktualne refleksje o stosunku człowieka do świata, w którym żyje.
Na razie nie ma opinii o produkcie.