W klimat powieści wprowadza nas już pierwsze zdanie: „Z długiego tunelu przecinającego granicę dwu okręgów wjechało się w krainę śniegu”. Tło jednej z najsłynniejszych japońskich powieści stanowi zimowy pejzaż pokrytych śniegiem gór, lecz serce akcji stanowi życie uczuciowe głównych bohaterów. Pełna nostalgii i melancholii opowieść o pasji i pożądaniu, ale też o nietrwałości uczuć, przemijaniu i konieczności godzenia się z odejściem. Poetycki język Kawabaty skłania do skupienia się, by nie uronić ani jednego słowa. Warto tę powieść przeczytać choćby dla samych opisów przyrody, uznawanych przez wielu za jedne z najlepszych w kanonie literatury japońskiej. Yasunari Kawabata za Krainę śniegu dostał w 1968 r. literackiego Nobla.
Na razie nie ma opinii o produkcie.