Night Train to the Stars to najnowszy zbiór cenionego w Japonii pisarza, który swoimi baśniami zaskarbił sobie miłość zarówno młodszych, jak i starszych czytelników. W jego opowiadaniach znajdziecie charakterystyczne elementy bajek Ezopa – antropomorfizowaną naturę i moralizujący lub satyryczny wydźwięk. Często zachęcają do zwolnienia, życia w zgodzie z naturą i porzucenia egoistycznych skłonności, co idealnie oddaje życiową filozofię Miyazawy, którego historię przybliża przedmowa i wstęp. Zrezygnował on bowiem z rodzinnego interesu, a większość życia spędził w niewielkiej miejscowości ucząc nowych metod rolniczych. Ponadto był wegetarianinem, co do dziś nie jest zbyt popularne w Japonii. Zmarł w wieku 37 lat na zapalenie płuc i być może świat nigdy nie dowiedziałby się o jego talencie pisarskim, gdyby nie młodszy brat, który walczył o jego pośmiertne uznanie.
Tytułowe opowiadanie (“Noc na kolei galaktycznej”) to historia dwóch chłopców, którzy podróżują magiczną kolejką po Drodze Mlecznej, przy okazji nawiązując znajomości z innymi pasażerami, a ci lubią zaskakiwać – znalazły się tam nawet dzieci płynące Titaniciem, o czym szerzej przeczytacie we wstępie. Polski czytelnik może też rozpoznać opowiadanie “Wildcat and the Acorns”, które ukazało się już w zbiorze Miasto kotów pod tytułem “Żbik i żołędzie”. Choć muszę przyznać, że mnie najbardziej urzekło jedno z bardziej upiornych, acz zabawnych tekstów – “The Restaurant of Many Orders”, w którym głodni myśliwi mają stać się daniem głównym w przydrożnej restauracji. Na każdym kroku dostają kolejne polecenia (co jest swoją drogą świetną grą słów, bo angielskie “order” może oznaczać “zamówienie”, jak i “rozkaz”) i dopiero przy ostatnim etapie orientują się, że przygotowują samych siebie do zjedzenia.
