Ryūnosuke Akutagawa (1892–1927) to autor wielu klasycznych opowiadań, jeden z najpopularniejszych pisarzy przedwojennej Japonii (i jeden z najbardziej rozpoznawalnych – dzięki swoim charakterystycznym fotografiom portretowym). Na uczelni (studiował literaturę na Uniwersytecie Tokijskim) zadebiutował opowiadaniem Hana (“Nos”), które zwróciło uwagę ówczesnego mistrza w świecie literackim, Sōsekiego Natsume. Dwa z jego opowiadań – Yabu no Naka (“W gąszczu”) i Rashōmon (“Brama demonów”) – zainspirowały reżysera Akirę Kurosawę do stworzenia na ich kanwie filmu Rashōmon z 1950 r., prawdopodobnie najbardziej znanego w jego długiej karierze. W ostatnich latach życia Akutagawa podupadł na zdrowiu, kurował się więc w gorących źródłach, a jego utwory zaczęły nabierać bardziej autobiograficznych rysów. W wieku 35 lat popełnił samobójstwo poprzez przedawkowanie środków nasennych. Nagroda im. Akutagawy ustanowiona ku upamiętnieniu jego życia i twórczości jest najbardziej prestiżową nagrodą literacką przyznawaną autorom na progu ich kariery.